2023

Protokół z posiedzenia Jury

Jury 23. Ogólnopolskiego Festiwalu Interpretacji Piosenki Aktorskiej w składzie:
- Maciej Miecznikowski
- Izabela Cywińska-Łomżyńska
- Piotr Dąbrowski
- Robert Robaszkiewicz

po wysłuchaniu w dniu 14 maja 2023 – zakwalifikowanych do finału uczestników, postanowiło przyznać następujące nagrody:

Wyróżnienia:
- Patrycja Jurek z Rzeszowa
- Jagoda Rataj z Katowic
- Marta Szylin ze Stegny

III miejsce ex aequo:
- Paulina Prychożdenko z Łodzi
- Szymon Piątkowski ze Świecia

II miejsce
- Natalia Kawszyn z Płocka

I miejsca ex aequo
- Karolina Karpińska ze Świecie
- Dominika Dyngosz z Warszawy

FIPA – spotkanie z piosenką i z drugim człowiekiem

Już za nami kolejna edycja Festiwalu Interpretacji Piosenki Aktorskiej – za nami, ale jeszcze pozostaje w nas ta wyjątkowa atmosfera, która łączy się z występami młodych artystów próbujących swoich sił w niezwykle trudnej formie wyrazu. Trudnej, bo wymaga ona nie tylko umiejętności wokalnych, obycia scenicznego, zdolności aktorskich, sztuki nawiązywania kontaktu z publicznością, ale także, a może przede wszystkim, szczególnej wrażliwości i wiedzy o życiu, czyli doświadczenia niezbędnego do dobrego wykonania „piosenki z tekstem”.

Jak niełatwe to zadanie dla tych młodych wykonawców widać przed ich wejściem na scenę, podczas przesłuchań – tam pojawia się trema wynikająca ze świadomości z jaką wymagającą materią się mierzą, z jakimi mistrzami będą porównywani. Wiedzą, że muszą stworzyć miniprzedstawienie”: wykreować jakiś świat przeżyć - dramat rozstania, życie na zakręcie albo radość, szczęście, miłość. Mają zaledwie kilka chwil, by poruszyć słuchaczy, stworzyć nastrój, przekazać bogactwo treści i uczuć, by rozbawić lub wzruszyć, niekiedy zaskoczyć interpretacją. Muszą ograć kostium, rekwizyt, oswoić się ze sceną i z widownią. W części konkursowej prezentują się nie tylko przed publicznością, ale oglądają i oceniają ich występ jurorzy. W tym roku jury tworzyli: Maciej Miecznikowski - przewodniczący Jury - muzyk i wokalista, autor piosenek, aktor, osobowość telewizyjna, multiinstrumentalista, propagator zdrowego stylu życia, Izabela Cywińska-Łomżyńska - instruktor wokalny, dyrygent zespołów i chórów, przygotowuje dzieci i młodzież do występów w spektaklach w Operze Nova, Piotr Dąbrowski - pianista, akompaniator, aranżer, dyrygent, band leader Jazz Big Band`75, Robert Robaszkiewicz – muzyk, aranżer instrumentalista, instruktor zespołów wokalno-instrumentalnych. Jury zawsze stara się towarzyszące młodym wykonawcom napięcie i stres rozładować. Tym razem pan Maciej Miecznikowski okazał się prawdziwym mistrzem i przewodnikiem wspierającym młodych piosenkarzy. Przed ich występami zwrócił się do wykonawców z wielką empatią i życzliwością, dodając im otuchy, wprowadzając także element humoru, by otworzyli się i pokazali pełnię swoich możliwości. To był bardzo naturalny, miły gest oceniającego zmagania uczestników konkursu, ale także doświadczonego, życzliwego wykonawcy i uroczego człowieka.

Nie wszystkim udało się całkowicie opanować zdenerwowanie, ale na pewno ta serdeczność bardzo pomogła wielu wykonawcom przełamać się i zaśpiewać brawurowo. Spontaniczny, niezwykle komunikatywny i otwarty Przewodniczący Jury również podczas wręczania nagród, oprócz złożenia gratulacji wyróżnionym w konkursie piosenkarzom, „dodał im skrzydeł” zapewniając, że podczas koncertu laureatów pokazali się z jeszcze lepszej strony niż w czasie przesłuchań, że mają duże możliwości i powinni dalej szlifować talenty oraz rozwijać umiejętności poszukując własnych dróg. Tymi słowami, ale także sposobem bycia, dał im moc dobrej energii, wiary w siebie, przekonania, że warto i że trzeba realizować swoje marzenia i pasje.

Jest coś w piosence aktorskiej, że sięgają po nią ludzie wrażliwi i tej wrażliwości także uczą się interpretując lub nawet pisząc własne teksty. To jest najlepsza ścieżka prowadząca nie tylko do samorealizacji poprzez sztukę, ale wiodąca do poznania siebie i innych ludzi. Refleksja, odkrywanie rozmaitych sytuacji i stanów człowieka, skomplikowanych relacji oraz bogactwo stylów i nastrojów, by je wyrazić, uczy tych młodych ludzi po prostu życia. Młodzież wzbudziła uznanie występami na bardzo wysokim poziome. Godne podziwu były ich dojrzałe interpretacje trudnych utworów, zmierzenie się z ikonami przedwojennego kabaretu literackiego, z evergreenami gatunku (Osiecka, Młynarski), wybór mniej znanych a bardzo ciekawych współczesnych piosenek czy prezentacja własnych. Zróżnicowany tematycznie i pod względem nastroju repertuar pozwalał im pokazać skalę umiejętności, wzbogacić formy wyrazu artystycznego. Cieszy także łatwość z jaką młodzi artyści nawiązywali kontakt z widownią, sięgając nawet po podjęcie z nią swobodnej, aktorsko wykreowanej rozmowy. Najbardziej wartościowa jest jednak u tych młodych osób świadomość znaczenia słowa (dbałość o przekaz tekstu, jego dobór, dobór środków ekspresji), wreszcie wyczucie stylu gatunku, który chcą uprawiać. Ich kultura osobista, stosowność ubioru i zachowania robiły wrażenie na wszystkich. Ten aspekt uprawiania piosenki aktorskiej ważny dla kształtowania siebie jako osoby podkreślał Maciej Miecznikowski w pięknych słowach podziękowań skierowanych do młodych artystów i tych wszystkich, którzy prowadzą ich tą piękną drogą rozwoju. Wyraził także uznanie dla organizatorów – władz miasta, które stwarzają możliwości prezentacji początkującym, utalentowanym wykonawcom oraz dla Pałacu Młodzieży, który od ponad dwóch dekad zaprasza młodych, twórczych, uzdolnionych aktorsko i muzycznie artystów młodego pokolenia zafascynowanych „piosenką z tekstem” na Festiwal, który powstał, by dać im szansę zaprezentowania się przed profesjonalistami i mistrzami tego gatunku, by promować także ich wykonania, tworząc warunki do debiutu. Ideę i powstanie FIPA zawdzięczamy Romanowi Baranowskiemu - artyście plastykowi, twórcy teatralnemu, przewodnikowi po świecie wielu sztuk dla kilku generacji młodzieży, który w tym roku odszedł do piękniejszego świata, by tam w pełni zrealizować swoje wizje twórcze. Od początku tego przedsięwzięcia organizacyjnie wspierała Go Luiza Kubowicz-Dorosz, która przejęła od pomysłodawcy i rozwinęła to dzieło, będąc jego spiritus movens od kilkunastu od lat. Jej zawdzięczamy to, że rokrocznie Ogólnopolskiemu Festiwalowi Interpretacji Piosenki Aktorskiej towarzyszy recital gwiazdy.

Tym razem gwiazda zajaśniała nie tylko dzięki artystycznej kreacji, ale porwała wszystkich niezwykłą osobowością. Pan Maciej Miecznikowski zachwycił wszystkich jako człowiek mający wielki dar nawiązywania relacji ze słuchaczami – natychmiast po wejściu na scenę buduje więź, staje się kimś bliskim, którego chce się słuchać, ale z którym chce się także pobyć. Także przed występem wszędzie „było Go pełno” - rozmawiał z ludźmi, witał się i wszędzie roztaczał uśmiech i pogodny nastrój. Podczas koncertu stworzył aurę, pozwalającą na wspólne przeżywanie emocji, wspólną zabawę, na dialog. I nie była to tylko strategia, showmeńskie chwyty, ale naturalna atmosfera prawdziwie dobrej zabawy i wzajemnej sympatii. Włączanie publiczności do śpiewania, rozmowy o sztuce i o życiu, humor, pokazanie znajomości naszego miasta, samej imprezy, jej twórców było szczere, spontaniczne i budowało poczucie bliskości. Zresztą, sam artysta powiedział, że lubi śpiewać dla ludzi, których zna - stąd ta potrzeba, ale i szczególna łatwość szybkiego przełamywania granic i nawiązywania kontaktu – zarówno z uczestnikami Konkursu, jego organizatorami jak i publicznością. A że publiczność FIPA też jest wyjątkowa, nietrudno było o to łatwe zbliżenie, dlatego o szybkim zakończeniu bez licznych bisów tej artystycznej uczty mowy być nie mogło. Tym bardziej, że większość słuchaczy od lat uczestniczy w tej imprezie, wyczekuje jej nadejścia. Są oni niezawodni, potrafią bezbłędnie podchwycić klimaty koncertu i współtworzyć je. Pojawiają się też rokrocznie nowi miłośnicy tego gatunku muzycznego i samej FIPA. Przychodzą seniorzy i ludzie bardzo młodzi, bo lubią spotkania z dobrym tekstem i muzyką, ze znakomitymi wykonawcami.

W tym roku padł rekord Guinnessa, gdyż posłuchać jednego z młodych konkursowych wykonawców przybył z rodziną dwumiesięczny niemowlak. Impreza ma więc nie tylko wieloletnią tradycję, ale i przyszłość przed sobą. O brak miłośników „piosenki aktorskiej” zarówno wśród wykonawców jak i odbiorców nie trzeba się obawiać – jedni i drudzy stawili się w komplecie. Na pewno spotkanie z Maciejem Miecznikowskim utrwali renomę Festiwalu. Artysta, oprócz wspomnianej charyzmy, porwał wszystkich zróżnicowanym repertuarem, talentem oraz „tym czymś”, co tworzy niezwykłą obecność na scenie. Wykonał własne utwory oraz własne interpretacje znanych przebojów Skaldów, Piotra Szczepanika czy Wojciecha Młynarskiego, a także wielkie hity, choćby z repertuaru Nat King Cole`a. Grał także na gitarze, fortepianie, opowiadał o sobie, o życiu, o smaku dzieciństwa na ukochanych Kaszubach, o znaczeniu języka i ogólnie kultury. Słowem, gościliśmy podczas tegorocznej FIPA świetnego jurora, artystę i człowieka, który podarował wiele wsparcia, dobrej energii oraz przykład własnej postawy młodym wykonawcom; publiczności ogrom artystycznych przeżyć w różnych odsłonach, a wszystkim, którzy się z nim spotkali wielką dawkę ciepła, humoru, bezpośredniości oraz optymizmu, ale także refleksji. Młodzi wykonawcy u progu karier spotkali się z artystą, który pokazał nie tylko profesjonalizm, ale radość z koncertowania i bycia z ludźmi.